Mijn moeder, Adelheijd Plantenga, zou het in deze tijd met haar carrière ver geschopt hebben. Dat weet ik zeker. Zij is en was mijn carrière rolmodel. Dat werken het leukste is dat je kan bedenken kregen mijn zusje en ik met de paplepel ingegoten. En volgens mijn moeder zou de combinatie gezin en carrière de droom voor iedere vrouw zijn. Conform de geldende wetgeving van die tijd moest Adelheijd haar inspirerende baan opgeven omdat ze van mijn zusje in verwachting was. Tja, zo ging dat in die tijd.
De ‘onderminister’
In de naoorlogse periode was Adelheijd persoonlijk assistent van de minister van Buitenlandse Zaken. Een hele stoere baan. Het was de tijd waarin de Verenigde Naties werden opgericht; ministers van Buitenlandse Zaken maandenlang aan het vergaderen waren in New York. Adelheijd was er prominent bij. Ze vertelde daar geweldige verhalen over en wij vonden dat prachtig: al die avonturen in het verre Amerika. In een prachtige limousine reden ze van vergadering naar staatsbanketten. Het fotoalbum uit die tijd zijn de stille bewijzen van een jonge vrouw die door haar kennis en kunde haar bijdrage leverde op het diplomatieke toneel. Moeder overdreef graag en daardoor leek het wel of zij het eigenlijk allemaal geregeld had; dat zij die Verenigde Naties had opgericht en Indonesië onafhankelijk had gemaakt. De ‘onderminister’ van BuZa noemde zij zichzelf gekscherend. Ik kan me er van alles bij voorstellen. Mijn moeder was, is de leukste en inspirerendste moeder die je je als dochter kan wensen.
Hou je broekrok op!
Waarom bleek mijn moeder zo vooruitstrevend? Van jongs af aan heeft ze mijn zusje en mij ingepeperd dat we moeten zorgen financieel onafhankelijk te zijn en blijven. “Je moet altijd je eigen broekrok op kunnen houden”, zei ze, “wat er ook gebeurt”. Refererend aan het lelijkste kledingstuk uit de jaren ’70! Ik realiseerde me toen helemaal niet waarom dat nou zo belangrijk was. Nu des te meer. Helaas stierf mijn moeder toen ik 19 jaar was. Ik was net begonnen met studeren, ik wist niet waar ik het zoeken moest zonder haar. We bleven achter met herinneringen en.. haar wijze raad! Ik ben altijd met veel plezier blijven werken en ben financieel onafhankelijk. Een gevoel van vrijheid en even-waardigheid die ik elke vrouw toe wens. Haar ‘broekrok-ophouden-raad’ heb ik vanzelfsprekend weer doorgegeven aan mijn dochter: “zorg ervoor dat je een goede opleiding volgt, dat je een leuke baan vindt waar je je talenten in kwijt kan en daarmee financieel onafhankelijk bent en blijft”. En ik weet zeker dat Adelheijd trots kan zijn op haar kleindochter.
Nog een wereld te winnen
In een recent artikel las ik dat 52% van de vrouwen in Nederland financieel afhankelijk is van hun partner, familie of overheid en slechts een kwart van de vrouwen full time werkt. Dat is een realiteit die me diep raakt. Er is nog een wereld te winnen voor al die talentvolle, capabele vrouwen die financieel afhankelijk zijn. Ik ben het mijn moeder verschuldigd mij in te zetten voor vrouwen om met plezier en vertrouwen in hun eigen talenten een mooie carrière te maken die hen financieel onafhankelijk maken van wie dan ook.
In een land als Nederland kan elke vrouw een opleiding volgen, een leuke baan vinden en hiermee haar eigen financiële onafhankelijkheid verwerven; dit creëert een gevoel van even-waardigheid en zelfvertrouwen. En dat is van onschatbare waarde.
Niets staat ons vrouwen meer in de weg om carrière te maken, in ieder geval onafhankelijk te zijn in onze financiële behoeften. Wat zou Adelheijd jaloers zijn op alle eindeloze mogelijkheden die ons nu geboden worden. Natuurlijk: er zijn talrijke momenten in je leven dat het multi tasken veeleisend is, dat je privéleven intensieve aanwezigheid eist, dat je veel ballen in de lucht moet houden, dat het je af en toe teveel wordt.. en stoppen met je baan op de loer ligt. Maar opgeven? Niet doen!
Houd koers en plezier
Omgeef je met gelijkgestemden en laat een coach je bijstaan om inzicht in je eigen drijfveren en ambities te krijgen, je op koers te houden en je met plezier, overtuiging en zelfvertrouwen het pad te laten vervolgen dat je zo succesvol bent ingeslagen. Aan het eind wacht diepe voldoening, erkenning en waardering! Daar kan ik persoonlijk over meepraten.
Daarom doe ik wat ik doe met zo ontzettend veel plezier: Topvrouwen coachen
