Altijd spannend. Die allereerste keer. De eerste dag dat ik het kantoor binnenstapte als vrouwelijke General Manager in Rwanda vergeet ik nooit meer. De eerste keer dat je alle collega’s ging toespreken. Die allereerste keer…
Voor het eerst een vrouwelijke baas
Er zijn nu veel first evers op het gebied van diversiteit. De eerste President van de Europese Centrale Bank en wat voor een! De eerste zwarte vice President van de Verenigde Staten en wat voor een! De eerste Duitse bondskanselier, en wat voor een!
Veel mannen krijgen voor het eerst vrouwelijke bazen boven zich. Ik heb nooit een vrouwelijke baas gehad, ik was in elke functie de eerste vrouw ooit. Ik besef me dat deze generatie ambitieuze vrouwen die nu in topposities zitten in zoveel wapenfeiten ‘de eersten ooit’ zijn. Wat leuk eigenlijk.
En wat een fijn idee dat mijn dochter zich niet meer hoeft te verbazen over deze first evers. Het wordt de normaalste zaak van de wereld dat een vrouw zich kwalificeert voor een functie in de top van de organisatie en het gender aspect verdwijnt naar de achtergrond.
Dus een eerste Nederlandse vrouwelijke premier…. dat kan toch geen issue meer zijn. Nu is het de tijd om met elkaar te zorgen voor een evenwaardige verdeling van vrouwen en mannen op de werkvloer. Als we dat bereikt hebben kunnen we het verplichte quotum over tien jaar afschaffen. En zullen we juist ervaren dat verschillen in welke vorm dan ook dimensies toevoegen, kleur geven en een verrijking zijn in de organisatie, zowel maatschappelijk als financieel.
Mijn first ever coach
De eerste keer dat ik bij een coach kwam zal ik ook nooit vergeten. Wat zou ze van me denken? Hoe zou ze me vinden? Had ik wel de juiste antwoorden?
Ik had een vervormd beeld over een coach: er moest wel iets grondig mis met me zijn dat ik een coach benaderde. Ook in mijn werk werd schamper gesproken over coaching, er hing een stigma omheen: alleen zwakke mensen zoeken een coach. Zij die niet meer weten waar ze het moeten zoeken. Toch voelde ik dat ik behoefte had aan een objectief klankbord.
De vooroordelen bleek volstrekt anders: het was heerlijk dat mijn coach mij inzichten gaf waar ik zelf niet opgekomen was en door eens grondig over mezelf na te denken ontdekte ik interessante patronen die ik kon en wilde doorbreken. Ik werd mij bewust van mijn leiderschapsstijl en hoe ik dat het meest effectief kon inzetten, waar mijn valkuilen zitten die ik kan voorkomen. Hoe krachtenvelden in elkaar zitten, hoe de hazen lopen in de top van organisaties. Dit traject gaf mij een boost en energie om nieuwe wegen in te slaan die ik daarvoor over het hoofd had gezien.
Van Stigma naar Status
Het vooroordeel om met een coach aan de slag te gaan is gelukkig inmiddels achterhaald en zien we dat het bij deze hectische tijd hoort om je te laten coachen: elke top executive is eenzaam in de Boardroom en staat voor duivelse dilemma’s die je graag in alle rust en vertrouwen met iemand wil delen. Elke top executive moet ingewikkelde dingen voor het eerst doen. En dan is het fijn om een coach te hebben. Een vertrouwenspersoon die naar je luistert en je inzichten aanreikt over jouw talenten en vaardigheden. En je zelfs voor stommiteiten kan behoeden. Sommige mensen willen nooit meer zonder!
Natuurlijk, je moet het allemaal zelf doen, maar met een coach in de coulissen zal je bewuster je first evers kunnen tackelen.
Van Status naar Standaard
Als je op top niveau presteert, moet je in top conditie zijn en om dat te blijven geeft een ervaren coach aan je zijde je een zeker gevoel.
En specifiek voor vrouwen om met plezier, overtuiging en vertrouwen functies te vervullen waar zij de ‘first evers’ in zijn. Je hoeft het niet alleen te doen. Dus wat let je, voor alles is een eerste keer!
Daarom doe ik wat ik doe met zo ontzettend veel liefde en plezier: Topvrouwen coachen
